1.60 MR-8 เลนส์ลดแสงสีน้ำเงินดัชนีสูง

แสงแดดประกอบด้วยรังสีแสงสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว และสีน้ำเงิน และหลายเฉดสีของแต่ละสีเหล่านี้ ขึ้นอยู่กับพลังงานและความยาวคลื่นของรังสีแต่ละดวง (หรือที่เรียกว่ารังสีแม่เหล็กไฟฟ้า) เมื่อรวมกันแล้ว สเปกตรัมของรังสีแสงสีนี้จะสร้างสิ่งที่เราเรียกว่า "แสงสีขาว" หรือแสงแดด

โดยไม่ต้องเข้าสู่ฟิสิกส์ที่ซับซ้อน มีความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างความยาวคลื่นของรังสีแสงและปริมาณพลังงานที่มีอยู่ รังสีแสงที่มีความยาวคลื่นค่อนข้างยาวจะมีพลังงานน้อยกว่า และรังสีที่มีความยาวคลื่นสั้นจะมีพลังงานมากกว่า

รังสีที่ปลายสีแดงของสเปกตรัมแสงที่ตามองเห็นจะมีความยาวคลื่นมากกว่า ดังนั้นจึงมีพลังงานน้อยกว่า รังสีที่ปลายสีน้ำเงินของสเปกตรัมจะมีความยาวคลื่นสั้นกว่าและมีพลังงานมากกว่า

รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่อยู่เลยปลายสีแดงของสเปกตรัมแสงที่มองเห็นเรียกว่าอินฟราเรด ซึ่งกำลังร้อนขึ้นแต่มองไม่เห็น ("โคมไฟอุ่น" ที่คุณเห็นขณะอุ่นอาหารในร้านอาหารท้องถิ่นจะปล่อยรังสีอินฟราเรดออกมา แต่โคมไฟเหล่านี้ยังปล่อยแสงสีแดงที่มองเห็นได้ เพื่อให้ผู้คนรู้ว่าพวกเขากำลังเปิดอยู่! เช่นเดียวกับโคมไฟความร้อนประเภทอื่น ๆ )

ในอีกด้านหนึ่งของสเปกตรัมแสงที่มองเห็นได้ รังสีสีน้ำเงินที่มีความยาวคลื่นสั้นที่สุด (และพลังงานสูงสุด) บางครั้งเรียกว่าแสงสีน้ำเงินม่วงหรือสีม่วง ด้วยเหตุนี้รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่มองไม่เห็นซึ่งอยู่เลยสเปกตรัมแสงที่มองเห็นจึงเรียกว่ารังสีอัลตราไวโอเลต (UV)